اولین مشکلی که بسیاری از افراد ایجاد می کنند، تعریف صحبت کردن است. درک نادرست از تعریف آن نیز باعث می شود که مردم نسبت به حوزه شغلی صدا و سیما دچار سوءتفاهم شوند.
برای تعریف دقیق گویندگی با علی حاجی پور از آکادمی گویندگان همراه باشید.
تعریف صحبت کردن
اگر بخواهم گفتار را در کتابی تعریف کنم، باید بگویم: «هنر و تکنیکی است که طی آن گوینده با آگاهی و درک کامل از زبان مادری و ادبیات آن، زبان نوشتاری را با استفاده صحیح از آن به کار می گیرد. سخنرانی." ارگان ها، با لحن مناسب برای ایجاد ارتباط و «انتقال مفاهیم با حفظ اعتماد به نفس، زبان را معنادار می کند».
این توضیحی به زبان کتاب درسی دبیرستان است که قطعا درک آن سخت است! اما اگر بخواهم به ساده ترین شکل تو را به عنوان یک قصه گو معرفی کنم، می گویم وقتی چیزی برایت پخش می شود که صدایت در آن حضور دارد اما تصویر تو نیست، کار قصه گویی را انجام داده ای.
سخنران کیست
حال، اگر می‌پرسید «گوینده‌ای را تعریف کنید»، من به این سؤال با تعریفی طولانی و عجیب پاسخ نمی‌دهم:
سخنران شخصی است که پیام مکتوب خود را از طریق سخنرانی به بهترین نحو به مخاطب منتقل می کند.
حال بیایید چند مفهوم را برای درک بهتر مفهوم گفتار بررسی کنیم:
بررسی تعاریف مختلف
در زبان انگلیسی بیش از سه کلمه برای توصیف عمل صحبت کردن استفاده می شود:
صداگذاری، صداپیشگی، دوبله
خدا را شکر در ایران به این سه کارکرد گوویندگی می گویند! البته تلاش برخی از همکاران برای انطباق با این ایده ها مفید بود، اما کافی نبود. بیایید تعاریف آنها را ببینیم:
Voice Over: طبق تعریف بالا، وقتی چیزی توسط شما در جایی که صدای شما در آن است پخش می شود اما تصویر شما نیست، شما صداگذاری را انجام داده اید، مانند کتاب صوتی، تیزر تبلیغاتی و غیره.
صداپیشگی: این نوع کار اسپیکینگ بیشتر شامل بازیگری (صدا پردازی) می شود و معمولاً شامل استفاده از صدای شما در یک شخصیت مانند انیمیشن، بازی های رایانه ای و غیره است.
دوبله: دوبله در لغت به معنای دوبله است، به این معنی که شما در حال صحبت کردن با شخصیتی هستید که قبلاً صدایی در یک فیلم، سریال، انیمیشن، بازی رایانه ای و غیره دارد. هم به زبان فارسی و هم به زبان خارجی.
تفاوت صداپیشگی و دوبله
دوبله صداپیشگی محدود به شخصیت ها و اکشن های فیلم است. شما باید با بهترین رفتار با آن شخصیت، آن شخصیت باشید!
اما صداپیشگی اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که می‌خواهید شخصیت جدیدی خلق کنید و باید آن را از ابتدا بسازید. دست شما برای بازی های مختلف باز است و در اینجا نقش خلاقیت بسیار قوی تر از دوبله است. مثل دوبله نیست که شخصیتی داشته باشید و دقیقاً مطابق حال و هوای آن بازی کنید، بلکه باید جنبه هایی از شخصیت خود را خلاقانه در اجرای خود پیاده کنید.
به طور کلی هر یک از دو گروه افراد آموزش های مشابهی می بینند، اما برای دوبله باید توانایی تطبیق با شخصیت های فیلم را پیدا کنید، مثلاً مطابق با او، بازی خاص، لحن و بیان او نفس بکشید. . در نقش شما، و حتی در همان زمان صحبت کنید).
